Wat is natuur nog in dit land, vroeg Jacques Bloem zich af. Een stukje bos ter grootte van een krant? Hij was liever domweg gelukkig in de Dapperstraat. Suddenly happy in Dapperstreet, zongen de Nits. In Amsterdam dus.

Nou, voor natuur hoef je op de Oelesprong de deur niet eens uit. Al vriest het dat het kraakt, kijk uit het raam en de natuur komt rechtstreeks bij je binnen.

Vogels vliegen af en aan, doen zich te goed aan wat moeder natuur voor ze in petto heeft of pielen kieskeurig tussen wat wij aandragen. De mezen, mussen, vinken, groenlingen, roodborstjes, merels, lijsters, spechten, ze zitten alweer te flikflooien, inspecteren de nestkastjes. Zelfs een verdwaalde buizerd vertoont zich. En de tortelduifjes tortelen er lustig op los.

En mocht je denken dat in de plantenwereld ’s winters alles weg, af en dood is (of op zijn minst op vakantie) dan heb je het mis! Alles groeit en beweegt uitbundig. Blaadjes komen voor de dag, planten en bomen hebben nu alweer knoppen die beginnen uit te lopen. De intussen geknotte wilg zat vol uitlopers. De takken kunnen zo op de vaas.

Ik liep de tuin in en maakte een paar foto’s. Wit van de rijp en tegelijk allemaal groen, allemaal kleur. Gewoon naar beneden kijken en knippen, dat is alles. Het speelt zich voor je voeten af.