27 november 2010. De eerste sneeuw is gevallen. Nog maar pas in de b+b zijn we de koning te rijk, na de kou in de caravan. Papier als beschermlaag op de betonvloer, maar de warmte komt er lekker doorheen. Het oude tafeltje staat in wat later de douche gaat worden en fungeert als keuken, met koffiezetapparaat en broodtrommel erop. Verderop in huis heeft Johan provisorisch een douche gemaakt. Wat al een luxe! Eén raam met enkel glas (zie foto), voor de rest schotten in de kozijnen, die wel de wind maar niet de kou buiten houden. We stoppen steenwolplukken in de kieren tegen de tocht. Het oude Ikea bedbankje slaapt, met een dekbed en een ouderwetse rood met groen geruite wollen deken erop, heerlijk. Lees hier het blog van toen.

27 november 2011. Ik bak appeltaart van Bramley’s Seedlings, grote zure appels, gekregen van de buurvrouw. Het stormt buiten en af en toe komt de zon door de wolken piepen met heftig grillig namiddaglicht. Sjoerd is buiten in de tuin, plant beuken, haagbeuken en een sierappel. Tammo is uitgeteld van een wandeling naar de dijk. Kwam terug als monster, ernstig overstuur van de storm en van zoveel vallende blaadjes om achteraan te jagen. Tot over zijn oren onder de vuiligheid. Toen hij zich uitschudde slingerde de klei door de keuken en spatte uiteen tegen de witte muren. Ik zet thee en roep Sjoerd, die, net als Tammo, moeilijk te stoppen is. Het begint te schemeren, ik doe de lampen aan op halve sterkte en een paar kaarsen. De avond daalt, het is tijd om de gordijnen te sluiten. Op de bank ligt Sjoerd onder de rood met groen geruite deken, op het matje ernaast Tammo. Beiden in diepe rust.