Wil je iets voor me doen, beste lezer?

Soms moet ik heel erg geeuwen. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om aan het einde van de geeuw een woord te zeggen. Niet een woord dat van tevoren bedacht is. Zomaar een woord. Dus dan geeuw ik, en ik geeuw en geeeeuw, en dan komt er een woord. Bijvoorbeeld ‘koekje’. Of Chantal’. Zomaar een woord dat er uit wil. Het kan elk woord zijn. Misschien wel ‘paradigma’. Of een niet bestaand woord: ‘poppeklok’.

We doen het wel eens samen. En dan hebben we altijd een verschillend woord. Soms na elkaar, soms tegelijk.

Mijn vraag is: wil je dat ook eens proberen? En kijken wat er uit komt? Elke dag oefenen, elke dag even doen. Los, spontaan, gemakkelijk. Niet eruit persen, maar vrij laten. Als een duif de vrije lucht in.

En laat me dan weten welk woord er de lucht in gaat. Ik ben benieuwd!